Slaapapneu | Diagnose & start behandeling met positietrainer

Een paar weken geleden werd ik door de longarts verwezen naar het Slaapcentrum voor een slaaponderzoek. Aangezien mijn longen bleven rommelen ondanks hoge medicatie, wilde de longarts andere dingen uitsluiten die hiermee te maken zouden kunnen hebben. Uit een slaaponderzoek kan blijken dat je slaapapneu hebt en de longarts gaf aan: astma en slaapapneu gaan slecht samen. Onverwachts, bleek dit het geval te zijn. In deze blog vertel ik je meer over deze diagnose en de behandeling die ik daarvoor ben gestart.

Slaapapneu – (P)OSAS

Slaapapneu (OSAS = Obstructief SlaapApneu Syndroom) betekent dat je ’s nachts meerdere keren voor minimaal 10 seconden stopt met ademen . Iedere persoon haalt weleens traag adem, maar bij slaapapneu overschrijdt dit het “normaal” en zijn er teveel van die ademstops. Deze ademstops zorgen ervoor dat het zuurstofgehalte kan dalen en als reactie daarop schrikt je lichaam wakker om adem te halen. Dit wakker worden merk je lang niet altijd, maar voor je slaapkwaliteit betekent dit dat je vaak even wakker bent en dus niet voldoende diepe- en REM-slaap hebt. Deze typen slaap zijn belangrijk voor allerlei processen in je lichaam. Mensen met slaapapneu zijn vaak doodmoe gedurende de dag en hebben na een nacht slapen het idee dat ze niet geslapen hebben. Ook zorgt (onbehandeld) slaapapneu voor een verstoring van heel veel systemen in je lichaam en risico’s, onder andere:

Slechte concentratie en verhoogde mate van prikkelbaarheid (door de vermoeidheid)
Sociale problematiek
Diabetes
Hart- en vaatziekten en een hoge bloeddruk
Schildklierproblematiek
Hoofdpijn/migraine
Verhoogde kans op overgewicht (door verstoring hormoonbalans) en eveneens moeilijk gewicht verliezen

Mijn diagnose

Toen ik het telefoontje kreeg van de longarts met de mededeling dat ik toch wél slaapapneu heb, schrok ik wel even. Op de één of andere manier had ik hier best een beetje moeite mee. Het was onverwachts en ook al wist ik zelf wel beter, dacht ik dat de kijk op mensen met slaapapneu een beetje stereotyperend was: mensen van middelbare leeftijd met ernstig overgewicht. Ik denk dat het wel duidelijk is dat ik iets niet snel een taboe vind, nu betrapte ik mezelf erop. Ik schaamde me, omdat ik het idee had dat ik dit mezelf had aangedaan door zwaarder te worden. Ik sprak hierover met mijn naasten en die lieten me al snel inzien dat zij dat helemaal niet vonden en ik dat idee en het gevoel van schaamte snel los moest laten. Het kostte dus even tijd om te accepteren dat ik, als 25-jarige, deze diagnose erbij kreeg. En niet onbelangrijk: uiteindelijk zag ik ook de positieve kant van deze ontdekking. Kan deze diagnose niet zóveel meer verklaren? Die vermoeidheid weet ik eigenlijk altijd aan de migraine en de astma. Maar misschien staat de slaapapneu wel aan de basis voor de vermoeidheid, de rommelende longen en de migraine aanvallen. Als je het zo bekijkt is het een gigantische ontdekking en daar ben ik inmiddels ook alleen maar blij mee. In mijn geval is er sprake van milde slaapapneu en ik heb alleen ademstops als ik op mijn rug lig. Mijn diagnose luidt dan ook POSAS: positie-afhankelijke OSAS (=slaapapneu).

De behandeling

Omdat ik dus enkel een hoog aantal ademstops heb wanneer ik op mijn rug lig, is besloten om het te behandelen met een positietrainer. In mijn geval is dit de Philips NightBalance. Een apparaatje dat ik in een band rond mijn borst draag en iedere nacht moet gebruiken. Het is een slim apparaatje, dat allereerst start met een leerfase. In deze fase leert het je slaapgedrag en neemt de mate van correctie toe. Deze correcties worden gegeven door trillingen op je borst. Deze trillingen voel je soms wel, soms niet. Maar het idee is dat je aanleert dat wanneer het apparaatje trilt (en je dus op je rug ligt), je je houding corrigeert naar je zij of buik. Zo neemt het percentage ruglig gedurende de nacht af en voorkom je de ademstops.

Ik heb zojuist de leerfase van 9 dagen afgerond en het “echte” werk begint nu. Het doel is nu dat het gemiddelde percentage ruglig gaat afnemen. Om een idee te geven: bij mij varieert dat percentage van 6% tot 28%. Die 6% is van vandaag, dus dat is een mooie score maar het wisselt enorm. Uiteindelijk moet de lijn steeds een beetje naar beneden gaan. Dit kun je allemaal aflezen in de bijbehorende app, dat is wel een toffe bijkomstigheid. Na 6 weken gebruik heb ik een afspraak met een verpleegkundige om te bespreken of dit effectief (genoeg) is voor mij. Voor nu merk ik nog niets van de behandeling, maar eigenlijk is dat natuurlijk wel logisch. Zodra het percentage ruglig consequent laag is voor langere tijd, wordt dit hopelijk wel merkbaar!

Ik zal opnieuw een update schrijven als ik het apparaatje zo’n 6 weken gebruikt heb, om te kunnen vertellen of het daadwerkelijk het gewenste resultaat geeft en of ik daar iets van merk.

MEER LEZEN:
> Lees hier meer blogs over “Gezonder Leven”
> Lees hier meer blogs over “Personal Talk”